Zdarzyło to się... 77 lata temu, czyli amerykańskie obozy koncentracyjne
Po japońskim ataku na Pearl Harbor z dnia 7 grudnia 1941 roku polityczni i wojskowi doradcy prezydenta Stanów Zjednoczonych Franklina D. Roosevelta, którzy nie chcieli być obwiniani o brak jakichkolwiek działań, wywierali coraz silniejszą presje na prezydenta, żeby uczynił coś widocznego dla opinii publicznej, co ostudzi powszechny strach przed kolejnymi japońskimi atakami i sabotażami na terenie Stanów Zjednoczonych. Szczególnie na zachodni wybrzeżu ten strach był najbardziej widoczny, analitycy wywiadu informowali o możliwych atakach na porty morskie, statki handlowe i uprawy rolne.

W związku z tym prezydent Franklin D. Roosevelt podpisała w dniu 19 lutego 1942 roku słynne rozporządzenie wykonawcze nr 9066, które nakazywało usunięcie siłą "wrogów Ameryki" zamieszkujących w obszarze części zachodnich Stanów Zjednoczonych, które zostały określone jako "obszary wojskowe". W związku z tym obszary, które należy oczyścić etnicznie, obejmowały obszary wokół miast zachodniego wybrzeża, portów, obszarów przemysłowych i rolniczych. Z tym, że określenie "obszary wojskowe" było bardzo rozległym pojęciem, które posłużyło do zamknięcia tysięcy osób pochodzenia japońskiego, niemieckiego i włoskiego w obozach koncentracyjnych. Przypominało to wcześniejsze działania amerykańskiego rządu, aby skoncentrować rdzennych mieszkańców w "rezerwatach".
W wyniku realizacji rozporządzenia wykonawczego nr 9066 aresztowano około 3200 amerykanów włoskiego pochodzenia, z których ponad 300 zostało internowanych, ponadto aresztowano około 11 tysięcy niemieckich imigrantów, w tym również Żydów, wielu z nich było naturalizowanymi obywatelami, internowano ponad 5000 z nich. Jednak z racji największego odczuwanego zagrożenia największą liczbę przesiedlonych mieszkańców stanowili Japończycy. W rezultacie około 122 tysiące mężczyzn, kobiet i dzieci japońskiego pochodzenia zostało wyeksmitowanych z zachodniego wybrzeża Stanów Zjednoczonych i przetrzymywanych w amerykańskich obozach koncentracyjnych i innych miejscach zamkniętych w całym kraju. Japońscy imigranci i ich potomkowie, niezależnie od posiadanego statusu amerykańskiego obywatelstwa czy długości pobytu, byli systematycznie aresztowani i zamykani w obozach. Zgodnie z regulaminem obozów, osoby internowane mogły zabrać ze sobą tylko tyle rzeczy, ile był w stanie unieść, zostali zakwaterowani w surowych warunkach, zatłoczonych kwaterach, zbudowanych naprędce, aby ich pomieścić.

Prawie 70 tysięcy osób pochodzenia japońskiego z osadzonych w obozach było obywatelami amerykańskimi. Wiele z pozostałych osób mieszkało w USA od 20 do 40 lat. Większość Japończyków, zwłaszcza pierwsze pokolenie urodzone w Stanach Zjednoczonych (nisei), było lojalnych wobec Stanów Zjednoczonych. Warto zauważyć, że żaden Amerykanin japońskiego pochodzenia ani Japończyk mieszkający w Stanach Zjednoczonych nie został nigdy uznany za winnego sabotażu lub szpiegostwa.

Prezydent Roosevelt nakazał wykonanie rozporządzenia wykonawczego nr 9066 Departamentowi Wojny. W czasie wojny Sąd Najwyższy Stanów Zjednoczonych rozpatrywał dwie odrębne sprawy kwestionujące konstytucyjność rozporządzenia wykonawczego nr 9066, ale Sąd Najwyższy poparł prezydenta i wezwał do podjęcia działań konstytucyjnych w obu sprawach.

Z historycznego punktu widzenia rozporządzenie wykonawcze było swego rodzaju wyznacznikiem nadrzędności państwa nad obywatelem, który z racji konieczności podporządkowania wszystkiego rygorom wojennym można było zaobserwować w Stanach Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii, niemal na takim samym poziomie jak w przypadku systemów totalitarnych Niemiec, Włoch i Związku Radzieckiego. Rządy dotychczas uznawane za demokratyczne szybko przestawiły się na demokrację nadzorowaną i wymuszaną przez rząd.

W grudniu 1944 roku prezydent Roosevelt zawiesił rozporządzenie wykonawcze nr 9066. Zwolniono internowane osoby, często do ośrodków przesiedleńczych i tymczasowych mieszkań, a obozy zostały zamknięte do 1946 roku. Jednak to nie zakończyło problemów z jakimi musieli się zmierzyć po wojnie internowani, wraz z zatrzymaniem i osadzeniem w obozach stracili nie tylko wolność, wielu z nich straciło również swoje domy, firmy, nieruchomości i oszczędności. Do 1952 roku osoby urodzone w Japonii nie mogły stać się naturalizowanymi obywatelami USA.
Rozporządzenie wykonawcze nr 9066 zostało uchylone dopiero w dniu 19 lutego 1976 roku przez prezydenta Geralda Forda. Cztery lata później prezydent Jimmy Carter podpisał ustawę o utworzeniu Commission on Wartime Relocation and Internment of Civilians (CWRIC) (komisji do spraw przesiedleń wojennych i internowania cywilów). Zadaniem komisji było przeprowadzenie oficjalnego rządowego śledztwa w sprawie 9066 i związanych z nim rozkazów wojennych i ich wpływu na "amerykańskich Japończyków". W grudniu 1982 roku CWRIC obuplikował swój raport, w którym stwierdzał, że więzienie amerykanów japońskiego, niemieckiego i włoskiego pochodzenia nie miało żadnego militarnego uzasadnienia. Stwierdzono, że decyzja o uwięzieniu była oparta na "uprzedzeniach rasowych, histerii wojennej i niepowodzeniu przywództwa politycznego". Komisja zaleciła środki legislacyjne składające się z oficjalnych rządowych przeprosin i odszkodowań w wysokości 20 tysięcy dolarów dla każdego z ocalałych.
Subiektywne opracowanie, które ma na celu przybliżyć czytelnikowi w sposób przystępny wydarzenia historyczne, wspomagałem się materiałami z Wikipedii i innymi. Obrazy pochodzą z Wikimedia na licencji CC0.
Comments
You can login with your Hive account using secure Hivesigner and interact with this blog. You would be able to comment and vote on this article and other comments.
No comments