LesioPM

Nieco ponad dwa tygodnie po kapitulacji nazistowskich Niemiec i aresztowaniu przez wojska amerykańskie, feldmarszałek Robert Ritter von Greim, asa lotnictwa z I wojny światowej, rycerz Imperium Niemieckiego, fanatyczny i oddany zwolennik polityki Adolfa Hitlera i ostatni dowódca Luftwaffe, w dniu 24 maja 1945 roku odebrał sobie życie w więzieniu w austriackim Salzburgu. Greim został zapamiętany dwojako, z jednej strony budzą podziw jego wyczyny z ostatnich miesięcy I wojny światowej kiedy to osiągnął status asa lotnictwa, ale z drugiej strony odrazą napawa jego zachowanie w ostatnich tygodniach II wojny światowej, kiedy pomimo nieuchronnej klęski III Rzeszy pozostał fanatycznie oddany nazistowskiemu reżimowi, a szczególnie Hitlerowi.

Robert Greim urodził się w 1892 roku w Bayreuth w Bawarii, jego ojciec był kapitanem policji, więc nic dziwnego, że on również wybrał karierę państwową, w wieku 14 lat został kadetem akademii wojskowej, żeby po pięciu latach w 1911 roku zostać oficerem Królewskiej Armii Bawarskiej. Jego pokolenie zostało brutalnie wrzucone w 1914 roku w piekło Wielkiej Wojny, jak na zachodzie określa się I wojnę światową. W chwili wybuchu wojny młody porucznik bawarskiej artylerii polowej został z dziesiątkami tysięcy swoich rówieśników skierowany na front. Porucznik Greim nie wziął udziału w epickiej inwazji na Belgię, ale został skierowany za zachodnią granicę z Francją, gdzie dowodził artylerią w bitwie pod Lotaryngią i wspierał działania w Nancy i Epinalu, gdzie wspólnie z towarzyszami skutecznie utrzymywali linię obrony przed próbą kontrataku francuskiej armii na terytorium Nadrenii za co otrzymał Krzyże Żelazne I i II klasy.

W 1915 roku awansował na adiutanta batalionu, ale już wtedy front zachodni jako całość znalazł się w impasie, co było szczególnie odczuwalne na spokojnym południowym krańcu frontu zachodniego, gdzie Greim pełnił służbę. Kilka miesięcy po awansie porzucił służbę w wojskach lądowych na rzecz raczkujących sił powietrznych Fliegtruppe, gdzie na początku był obserwatorem z powietrza w celu określenia lokalizacji artylerii wroga. Dwa miesiące służby w roli obserwatora wystarczyły, żeby lotnictwo skradło mu serce, ale pragnął przesiąść się z miejsca pasażera na miejsce pilota, dlatego też skierowano go na przeszkolenie pilotów myśliwców. Okazał się bardzo skutecznym pilotem myśliwca, w ciągu trzech lat zestrzeli wiele samolotów wroga i był postrzegany jako jeden z wschodzących asów Fliegtruppe pod dowództwem słynnego Manfred von Richthofen "Czerwonego Barona". Na wiosnę 1918 roku, kiedy zginął "Czerwony Baron" przejął po nim "pałeczkę" asa niemieckiego lotnictwa, w sumie odniósł dwadzieścia osiem zwycięstw w powietrzu i tuż przed zakończeniem wojny został odznaczony upragnionym Pour le Mérite oraz Orden Max-Joseph (Bawarskim Orderem Maksa-Józefa). Ten drugi dawał mu tytuł szlachecki Ritter oraz pozwalał na używanie w nazwisku partykuły „von”, czyniąc go Robertem Ritter von Greim.

Po przegranej wojnie i upadku Imperium Niemieckiego powrócił do domu, a w związku z tym, że kraj został pozbawiony sił powietrznych wrócił do swojej pierwotnej jednostki artylerii, a następnie prowadził lotniczą stację pocztową w Monachium. W tym czasie poznał się z Adolfem Hitlerem, stając się jednym z pierwszych konwertytów i dołączając do niego w nieudanym Piwnicznym Puczu z 1923 roku. Jednak wkrótce perspektywa przygody wzięła górę, w momencie kiedy generalissimus Chiang Kai-Szek faktyczny przywódca Republiki Chińskiej zwrócił się rządu niemieckiego o ekspertów wojskowych, którzy mogli by pomóc w budowie nowoczesnej armii chińskiej. Robert Ritter Von Greim odpowiedział na to wezwanie i spędził kolejne lata z rodziną w Chinach, gdzie pomógł chińskim nacjonalistom zbudować własne siły powietrzne. Jego wcześniejsze relacje z partią narodowosocjalistyczną nie zostały jednak zapomniane i kiedy Adolf Hitler doszedł do władzy w 1933 roku, Hermann Göring, jego kolega z czasu Wielkiej Wojny, poprosił go o powrót do kraju, aby pomóc w budowie nowoczesnych niemieckich sił powietrznych (Luftwaffe). W kolejnych latach poprzedzających II wojnę światową w Europie von Greim przejął wiodącą rolę w rozwoju, szkoleniu i dowodzeniu Luftwaffe.

W chwili wybuchu II wojny światowej niemiecki as lotnictwa z czasu I wojny światowej przejął dowodzenie nad flotą powietrzną Luftflotte i wziął czynny udział w niemieckiej kompanii w Polsce, bitwach o Norwegię i Wielką Brytanię, a później w operacji Barbarossa, za dowodzenie siłami powietrznymi podczas bitwy pod Kurskiem i zbombardowanie wybrzuszenia Orel podczas operacji Kutuzov został odznaczony Krzyżem Rycerskim Krzyża Żelaznego z Liśćmi Dębu i Mieczami. Pomimo wielkiego oddania sprawie, podobnie jak w czasie poprzedniej wojny, wszystkie jego wysiłki nie mogły jednak powstrzymać nieuchronnej klęski Niemiec.

W ostatnich tygodniach wojny, gdy nazistowski reżim został zepchnięty do oblężonego Berlina, feldmarszałek Robert Ritter von Greim w przeciwieństwie do wielu wysokich rangą dowódców niemieckich nie uciekał z "tonącego okrętu" tylko wręcz przeciwnie wracał do oblężonego miasta ze swoją kochanką i wybitnym pilotem oblatywaczem Hanną Reitsch. Ich samolot został ostrzelany przez radziecką artylerię przeciwlotniczych, w wyniku czego von Greim został ranny, Reitsch przejęła kontrolę nad samolotem i udało jej się wylądować w pobliżu Bramy Brandenburskiej. Kiedy dotarli do bunkra führera, dowiedzieli się Hitler zwolnił Hermanna Göringa za zdradę i mianował feldmarszałka von Greim naczelnym dowódcą Luftwaffe. Do samego końca III Rzeszy jego oddanie dla führera było bezgraniczne, był gotowy ponieść ofiarę za Hitlera lub umrzeć wraz z nim.

Po samobójczej śmierci Hitlera, von Greim próbował uciec przez Armią Czerwoną, został jednak zatrzymany przez wojska amerykańskie w dniu 8 maja 1945 roku, a następnie uwięziony w więzieniu w austriackim Salzburgu. Podążając za przykładem Hitlera, Himmlera, Göringa i innych przywódców III Rzeszy Niemieckiej, feldmarszałek Robert Ritter von Greim zdecydował się odebrać sobie życie w dniu 24 maja 1945 roku. Z obawy przed torturami i nieludzkim traktowaniem wolał sam sobie wymierzyć sprawiedliwość, niż stanąć twarzą w twarz z osądem za udział w zbrodniach III Rzeszy.

---

Subiektywne opracowanie, które ma na celu przybliżyć czytelnikowi w sposób przystępny wydarzenia historyczne, wspomagałem się materiałami z Wikipedii i innymi. Obrazy pochodzą z Wikimedia na licencji CC0.