LesioPM

Wychowałem się w latach osiemdziesiątych na filmach akcji których gwiazdami byli między innymi Sylwester Stallone, Dolph Lundgren, Chuck Norris, Jean-Claude Van Damme czy Arnold Schwarzenegger. Łatwo się domyślić, że filmy z ich udziałem nie były arcydziełami, które walczyły o nominację Amerykańskiej Akademii Sztuki i Wiedzy Filmowej, jednakże każdy nowy film z ich udziałem przyciągał do kin rzesze fanów. Do Polski filmy z ich udziałem trafiały co najmniej wielomiesięcznym opóźnieniem na prywatnie przewożonych z Niemiec kasetach VHS, jakość obrazu była równie fatalna jak gra aktorska głównych bohaterów. Wciąż bardzo dobrze pamiętam, że na pierwszej kasecie, którą w połowie lat osiemdziesiątych przemycił z Niemiec mój wujek razem z magnetowidem były dwa filmy "Zaginiony w akcji" z Chuckiem Norrisem i "Rambo 2" z Sylwestrem Stallone. Oczywiście oba w niemieckiej wersji dubbingowej :)

Nie pomyślałem wtedy, że ponad trzydzieści lat później siedemdziesięciotrzyletni Sylwester Stallone wciąż będzie samotnie walczył z krzywdami jakie dotykają jego lub jego bliskich. W jego wieku większość ludzi woli odpoczywać, wspominać młodość w otoczeniu rodziny, jednak nie on, konsekwentnie próbuje udowadniać widzom, że gwiazdy kina akcji lat osiemdziesiątych po prostu się nie starzeją. Obejrzałem ten film głównie z sentymentu do filmów z młodości.

^{Źródło zdjęcia: materiały promocyjne imdb.com}

John Rambo opuszcza ranczo w Arizonie i udaje się do Meksyku, by ocalić porwaną przez najbardziej bezwzględny kartel przybraną córkę.

^{Opis filmu za serwisem Filmweb.pl}

Fabuła filmu nie odbiega zbytnio od standardów kina lat 80-tych, jest to w zasadzie klasyczny film akcji, gdzie motywem kierującym głównego bohatera jest najpierw chęć ocalenia bliskiej osoby, a gdy to się nie udaje to krwawa zemsta na oprawcach. W tym przypadku jest to meksykański kartel braci Hugo i Victora Martínez, którzy uwięzili wychowywaną przez niego Gabrielle. Dziewczyna w tajemnicy przed Johnem pojechała od Meksyku, żeby poznać swojego biologicznego ojca. Spotkanie nie przebiegło według wyobrażeń dziewczyny, ojciec powiedział jej wprost, że jej matka i ona były dla niego ciężarem dlatego też je zostawił i nie chce mieć z nią nic wspólnego. Koleżanka zabiera zrozpaczoną Gabrielle na dyskotekę, gdzie wpada w oko jednemu z braci Martinez. Otumaniona narkotykami trafia następnie do jednego z burdeli kartelu, gdzie jest przymuszana do prostytucji jak dziesiątki innych młodych kobiet.

^{Źródło zdjęcia: materiały promocyjne imdb.com}

John Rambo orientuje się, że Gabrielle pojechała do Meksyku, w związku z tym, że nie może nawiązać z nią kontaktu, sam jedzie do Meksyku, żeby ją odnaleźć w stanie krytycznym. Zabiera ją do domu, ale w drodze powrotnej dziewczyna umiera. Staje się to katalizatorem krwawej zemsty jaką Rambo przygotował dla braci Martinez.

Nie trudno się domyślić, że w tym filmie John Rambo nie porusza się tak sprawnie i zwinnie jak to miało miejsce trzydzieści pięć lat temu, jednakże okazuje się, że wiek nie ma znaczenia. Rambo jest samotnym wilkiem, który de facto nigdy nie zapomniał wojskowego wyszkolenia, a swoje ranczo zamienił w trudny do zdobycia bunkier, który daje mu dużą przewagę nad wrogami. Pomimo siwych włosów i zmarszczek jest równie nie zniszczalny jak dekadę temu.

^{Źródło zdjęcia: materiały promocyjne imdb.com}

Szybkie tempo, prosta narracja, ponure ustawienia i mnóstwo przemocy sprawiają, że "Rambo. Ostatnia krew" jest nawiązaniem do złotych czasów kina akcji lat osiemdziesiątych. Ale z drugiej strony fani serii zauważą pewną pewną odmianę, w pierwszych trzech częściach Rambo walczył głownie o przetrwanie, przy okazji zabijając każdego, kto stanął na jego drodze. Tym razem motywem jest zemsta za śmierć bliskiej osoby.

Mam nadzieję, że to będzie rzeczywiście ostatni film z tej serii, chociaż podobne wrażenie można było odnieść jedenaście lat temu w przypadku filmu "John Rambo". Wydaje mi się, że rozumię logikę Sly, któremu trudno rozstać się z granym przez niego bohaterem, podobnie jest w przypadku Rocky'ego Balboa. W jego przypadku udało mu się porzucić walkę na ringu, na rzecz młodego Creed'a. Z Rambo tak nie może zrobić więc najlepiej jak posłucha słów przeboju Perfectu, gdzie śpiewa Grzegorz Markowski "...trzeba wiedzieć kiedy ze sceny zejść. Niepokonanym".