Ostatnio obejrzałem #39 - "Kręcisz mnie"
Polski dystrybutor przetłumaczył francuski tytuł "Tout le monde debout" (Wszyscy wstają) jako "Kręcisz mnie", jest to zapewne zabawne nawiązanie do sytuacji w jakiej znaleźli się główni bohaterowie tej francuskiej komedii. Film jest debiutem reżyserskim Francka Dubosca, który jednocześnie gra główną rolę męską. Zauważam, że nad Sekwaną dawni stand-uperzy, najpierw zostają popularnymi aktorami komediowymi, a następnie piszą scenariusze, reżyserują i jednocześnie występują w swoich filmach, Dubosc nie jest pierwszy, który to zrobił, parę lat wcześniej zrobił to również Dany Boon.
.jpg)
Grany przez Dubosca - Jocelyn jest odnoszącym sukcesy biznesmenem i niepoprawnym podrywaczem, kompulsywnym, mizoginistycznym i egoistycznym kłamcą. Ten biznesmen jest niczym więcej jak tylko niezatapialnym draniem, któremu wszystko się należy. Po pogrzebie swojej matki Odette, porządkuje po niej rzeczy w jej mieszkaniu, przy okazji siada na jej wózku inwalidzkim. W takiej pozie zastaje go sąsiadka matki śliczna Julie (Caroline Anglade), która sama sugeruje widząc Jocelyn siedzącego na wózku, że jest on niepełnosprawny. On mając nadzieję na miłosny podbój nie wyprowadza ją z błędu, nawiązuje się między nimi nić porozumienia. Julie zaprasza go na rodzinny obiad, gdzie oczywiście Jocelyn przybywa na wózku inwalidzkim, tam poznaje siostrę Julie - równie piękną Florence (Alexandra Lamy), która... jest niepełnosprawna i porusza się "podobnie jak on" na wózku. Jocelyn, z miejsca zmienia obiekt swoich westchnień na Florence, decyduje się kontynuować swoją zwariowaną maskaradę z wózkiem inwalidzkim.
W wbrew pozorom ten cyniczny i zadufany w sobie Jocelyn, którego poznaliśmy na początku zmienia się pod wpływem uczucia, które go rzeczywiście dopadło względem niepełnosprawnej Florence. Ona traktuje ten związek z dystansem, jest bardzo aktywną osobą, ćwiczy szermierkę na wózkach i gra w orkiestrze symfonicznej, cieszy ją zainteresowanie ze strony mężczyzny, ale ma świadomość swojej niepełnosprawności i obawia się wspólnego życia z drugą osobą niepełnosprawną. Z czasem domyśla się, że Jocelyn odgrywa przed nią maskaradę, ale obawia się odrzucenia ze strony mężczyzny, gdy mu o tym powie. Mając już pewność teatru jaki odgrywa przed nią Jocelyn godzi się nawet na wspólną wyprawę do Lourdes, gdzie mężczyzna ma nadzieję na cudowne uzdrowienie.
Oprócz pary głównych bohaterów mamy dobrze rozpisane i zagrane postacie: powiernika biznesmena Maxa (Gérard Darmon) oraz oddanej sekretarki Marie (Elsa Zylberstein). Mimo tego, że film porusza trudny temat niepełnosprawności, ale przez dobrze napisane dialogi i unikanie nudnego języka, zrobione jest to w bardzo fajny i pozytywny sposób.
Bardzo fajny i przyjemny film, z pozytywnym przesłaniem i happy endem, polecam na wspólny seans z żoną lub dziewczyną.
Oficjalny trailer:
Moja ocena filmu 7/10
Oczywiście jest to moja subiektywna ocena, każdy ma prawo do własnej, dlatego polecam obejrzeć ten film i samemu wyrobić sobie własne zdanie. A jeżeli widziałaś/eś już ten film to chętnie poznam Twoją ocenę.
Comments
You can login with your Hive account using secure Hivesigner and interact with this blog. You would be able to comment and vote on this article and other comments.
No comments